Chévere é unha compañía de axitación teatral con 35 anos de traballo ao lombo, que soubo manter unha proposta de creación propia e un sólido posicionamiento social, político e cultural. En 2014 Chévere recibiu o Premio Nacional de Teatro. Usando o humor como filosofía, a risa como expresión e o pensamento crítico como ferramenta, as súas obras confrontan no escenario os debates do presente coa memoria dun pasado recente que nos afecta, documentándoo escénicamente cunha linguaxe contemporánea accesible a públicos moi diversos.
Conferencia performativa de Patricia de Lorenzo sobre o proceso de creación dalgúns dos seus personaxes. Ás veces ser actriz é actuar nunha historia que non é a túa, senón a historia que alguén quere contar a través de ti, mesmo a pesar de ti. As actrices, como tantas mulleres, actúamos como subalternas, representando personaxes alleos que normalmente reproducen os imaxinarios do poder. O traballo dunha actriz pódese converter tamén nun modelo de resistencia contra esa forma de actuar. Algo que pasa por tomar conciencia e tomar partido. Aprender a escoitar o que se oe entre as liñas dun guión. Autoafirmarse cando se rexeita esa lingua disfrazada de poder patriarcal. Comprometerse cando se acepta ser parte dunha historia e falar por ti mesma. Constituírse en mediadora sobre o escenario. Alguén que nos permite escoitar os silencios que se agochan en vidas que merecen ser contadas, como as de Fran (Testosterona), Sara (Citizen), Eva (Eroski Paraíso) ou Isaura (As Fillas Bravas).