Escrito por Clara Castilla o 12 Marzo 2021.

Non nos xorden as palabras, non temos voz, afónicas de dor, de impotencia, de ausencia... O teatro do Morrazo, de Cangas, o teatro galego, esta Mostra ten crebado o sorriso, triste aceno debuxado no rostro, como no lenzo de Munch lanzamos un berro seco, xordo, mudo, un berro que implosiona en cada un dos nosos corazóns.

Recibimos a peor nova posible para rematar este triste 2020. A escena, a literatura, as ondas da radio, a cultura galega, en definitiva, este país, ven de perder unha das súas voces máis afinadas, a de Lino Braxe (Mugardos, 1962- A Coruña, 2020).
Director, actor, locutor, autor, activista cultural e, sobre todo, poeta.
Poeta, como el quixera ser recordado e como, sen dúbida, acontecerá. A súa obra poética é a mellor testemuña de que o seu desexo respondía a unha realidade creativa indiscutible.
Así o lembrará esta Mostra que, tamén, foi a súa casa, como un poeta, aquel que escribíu estes emocionados versos:

A Federación Galega de Teatro Afeccionado (Fegatea) outorgounos este ano o seu Premio á Animación Teatral 2020, nun entrañable acto que se celebrou en Ribadavia. Estas foron as fermosas palabras que, a presidenta de Fegatea, Chelo Pampillón, nos adicaron na entrega. Grazas polo recoñecemento e pola acollida.